Podzespoły i elementy optyczne to część systemów nadawczych i odbiorczych stosowanych w technice laserowej oraz systemach obserwacji i naprowadzania. Zawsze są one dopasowywane do konkretnych rozwiązań i założonych wymagań eksploatacyjnych. Obok techniki wojskowej znalazły praktyczne zastosowanie do ochrony wzroku (m.in. powłoki przeciwodblaskowe na szkła okularów, filtry optyczne) oraz do zabezpieczania fotoczułych elementów optoelektronicznych w urządzeniach przemysłowych, medycznych i militarnych.

Na powierzchnie elementów optycznych w warunkach próżniowych naparowywane są cienkie warstwy materiałów o określonym współczynniku załamania światła. To, jak bardzo są cienkie, zależy od wymaganej charakterystyki transmisji i odbicia promieniowania przez daną strukturę. Grubość warstwy musi również odpowiadać parametrom podłoża, czyli np. szkła optycznego lub kwarcowego, kryształu, monokryształu, ceramiki polimeru lub metalu i stopów metalicznych.

W zależności od konstrukcji stosu cienkowarstwowego można uzyskać warstwy antyrefleksyjne (przeciwodblaskowe), np. do układów obserwacji, śledzenia i naprowadzania, ale też do zwykłych okularów i lornetek, zwierciadła laserowe do dalmierzy, wskaźników celu czy układów kierowania wiązki promieniowania laserowego, polaryzatory cienkowarstwowe, dzielniki wiązki lub filtry interferencyjne pozwalające na wydzielanie z wiązki światła promieniowania o określonych cechach, np. do urządzeń wykrywania skażeń, lidarów i spektroskopii.

W układach i systemach optoelektronicznych stosowane są najczęściej: okna transmisyjne, filtry absorpcyjne, płytki zamykające, soczewki, obiektywy lunetowe, pryzmaty, polaryzatory, pręty laserowe, modulatory elektrooptyczne, modulatory akustooptyczne, modulatory magnetooptyczne, pasywne modulatory dobroci rezonatora i komponenty nieliniowe do przemiany częstotliwości. Wszystkie te elementy optyczne dla różnych zakresów długości fal promieniowania wykonywane są w laboratoriach Instytutu Optoelektroniki WAT.